Illivarra Ysaverin Vi Draak: Obecna opiekunka. Przygarnęła ją pod swój dach i wychowała jak własną córkę. Jest dla Samiry ważną osobą. Settan Alucard Do'Urdon: Biologiczny ojciec, czystokrwisty. Nie dane im było się spotkać. Cornelia: Matka, czarna draconka i kochanica ojca. Prawdziwe nazwisko kobiety nie jest znane. Valentine Moreau: Wujek - wampir, choć sama nie zdaje sobie sprawy z więzów jakie ich łączą, ma z nim pozytywne relacje i traktuje jak członka rodziny. Obecnie jej nauczyciel. Belial Vi Draak: Braciszek, syn Illivarry. Ciężko mówić tu o jakichkolwiek relacjach, to jeszcze niemowlak.
Aparycja
Draconiska, jak przystało na swój gatunek, cechuje się wysokim wzrostem. Ta smukła istotka mierzy sobie sto siedemdziesiąt sześć centymetrów, ważąc przy tym sześćdziesiąt sześć kilogramów, co czyni ją naprawdę leciutką istotką. Swoją wagę i nieco "mocniejszą", lecz wciąż kobiecą sylwetkę zawdzięcza ciągłym treningom pod czujnym okiem swego wuja, który dba o jej kondycję. Kolejną cechą charakterystyczną dla dziewczyny stanowią włosy, odziedziczone po matce. Długie, śnieżnobiałe i zadbane kosmyki są dumą osiemnastolatki, w wyniku czego najczęściej pozostają niezwiązane i luźno opadają na ramiona, co z kolei podkreśla łagodne i zarazem przyjemne dla oka rysy twarzy młódki. Dodatkowym, komponującym się z całością elementem jej urody jest jasna, lecz nie blada cera. Dziewczyna posiada delikatną, miękką skórę, którą na nadgarstkach, kostkach i szyi, zdobią gładkie, krwistoczerwone łuski. W prezencie po ojcu, małolata otrzymała lśniące, szkarłatne oczy, których łagodne rysy podkreślają wyraźne, gęste rzęsy. Całość uwieńczają pełne, różowe usteczka draconki.
Charakter
Ta draconka jest rzadką anomalią, przez co posiada dwa odmienne charakterki. Jej dusza została podzielona na dwie części przy czym każda z dwóch dziewcząt (Samira i Cerill) ma swój własny sposób postrzegania świata. Różnica między tą przypadłością, a rozdwojeniem jaźni jest taka, że obie zdają sobie sprawę ze swojej obecności i pamiętają wszystko, co robiła druga. Ich obecny charakter przeważnie jest mieszany, jednak dominują cechy Cerill. Oczywiście nie znaczy to, że nie można spotkać którejś z tych pań osobiście.
Samira - to spokojna i uczynna dziewczyna. Z miłą chęcią pomaga innym bezinteresownie i ucieka od bezsensownej przemocy. Ma złote serce. Potrafi poświęcić się dla dobra wszystkich istot żyjących. Łatwo wybacza, nie chowa długo urazy, jednak jest niezwykle wrażliwa. Bierze wszystko do siebie przez co łatwo doprowadzić ją do płaczu, choć stara się nie ronić łez publicznie, udając niewzruszoną obelgami. Brakuje jej także pewności siebie i często poniżana przez Cerill, znacząco zmniejsza swoją samoocenę. Niewątpliwie kocha zwierzęta i naturę, co często podkreśla. Pragnie chronić mieszkańców krainy przed niegodziwcami. Największym marzeniem tej draconki jest ujrzeć świat bez przemocy i okrucieństwa. Lubi żartować, starannie jednak dobiera swoje wypowiedzi, aby nie urazić innych. Jest nieśmiała i skryta w sobie, jednak po bliższym spotkaniu staje się niezwykle rozmowna. Nigdy nie wpada w złość, jeżeli na jej twarzy gości irytacja, to niewątpliwie będzie Cerill.
Cerill (Cevil) - jest zupełnym przeciwieństwem Samiry. To niezwykle pewna siebie, energiczna dziewczyna, kochająca siać zamęt w otoczeniu. Uwielbia drażnić innych swoimi żartami. Bywa bezczelna, zawsze mówi to, co myśli. Czasem nawet celowo stara się obrazić rozmówcę. Nie ufa nieznajomym, starając się ich zbyć docinkami. Nie należy do osób, które miażdżą słownie już na samym początku rozmowy, jednak jeżeli ktoś ją mocno zirytuje, potrafi zrównać taką osobę z ziemią, zdeptać i na końcu opluć, spoglądając na nią z góry. Uwielbia walczyć i pokazywać swoją siłę. Nie uważa się jednak za najlepszą, zna swoje mocne i słabe strony, dążąc do samodoskonalenia. Nie pomaga za darmo, chyba że jest to osoba, w której ma oparcie. Wbrew pozorom nie należy do złych osób. Wierna swym przekonaniom oraz gotowa stanąć w obronie przyjaciół, taka potrafi być. Często poddaje rozmówców przeróżnym próbą, aby zobaczyć ich reakcję. Niestety ma mordercze zapędy, podnieca ją widok strachu w oczach nieprzyjaciela i z miłą chęcią, zadałaby mu jak najwięcej bólu.
Ekwipunek
☙ Srebrny wisiorek w kształcie półksiężyca, zawieszony na skórzanym rzemyku (Przedmiot magiczny, chroniący posiadacza przed mocami umysłowymi) - prezent od wujka ☙ Miecz jednoręczny, będący kolejnym podarunkiem nieśmiertelnego ☙ Kołczany ze strzałami ☙ Łuk refleksyjny ☙ Nóż do oprawiania zwierzyny
Wierzchowiec
Mythos, warg otrzymany od matki, dostała go jako szczeniaka
Umiejętności
☙ Walka bronią jednoręczną [Średniozaawansowany] - trening przyniósł rezultaty, czyniąc z dziewczyny godnego przeciwnika w boju, jednakże ci bardziej doświadczeni wojownicy, potrafią ją jeszcze zaskoczyć ☙ Łucznictwo [Zaawansowany] - celne oko, trafny dobór strzał do łuku oraz szybkie i sprawne naciąganie cięciwy to cechy wyrobione przez Samirę latami. Zdobyte osiągnięcia w tym zakresie nie są dla niej wystarczające, planuje zostać mistrzem ☙ Gotowanie [Podstawy] - nadwornym szefem kuchni nie jest, ale potrafi przyrządzić jadalne, a często nawet smaczne posiłki ☙ Kartografia [Podstawy] - talent do szkicowania odziedziczyła po ojcu, jednakże jej wiedza w tym zakresie jest na przeciętnym poziomie ☙ Jeździectwo [Zaawansowany] - postawione przed nią przeszkody nie stanowią już problemu, tak samo jak utrzymywanie równowagi. Draconka potrafi strzelać z łuku będąc w siodle, chociaż zaawansowane akrobacje na koniu nadal pozostają trudne do wykonania ☙ Pływanie [Zaawansowany] - jej styl oraz szybkość z jaką pływa jest godna podziwu, nadal jednak silniejszy nurt czy fale potrafią sprawić dziewczynie problemy ☙ Medycyna [Średniozaawansowany] - zajęcie się złamaniem czy raną nie stanowi problemu, doskonale wie jak radzić sobie w trudnych sytuacjach i spowolnić utratę krwi do minimum ☙ Oprawianie zwierzyny [Zaawansowany] - zabieranie trofeów myśliwskich od upolowanego zwierza to dla niej chleb powszedni, rzadko zdarza jej się uszkodzić ostrze czy przyszły łup, nie mniej jednak, takie sytuacje nadal mają miejsce
Moce
☙ Telekineza Moc umożliwia dziewczynie wpływać siłą woli (podnosić, odrzucać etc.) na przedmioty bądź istoty żywe o łącznej wadze 100kg. Cel draconki nie musi być w zasięgu jej wzroku, aby mogła użyć mocy, wystarczy znajomość miejsca, w którym dany obiekt bądź osoba się znajduje. Wszelka zmiana pozycji uniemożliwi użycie mocy, oczywiście za wyjątkiem, gdy ta widzi swój cel. [Czas trwania: 4 posty | Odpoczynek: 3 posty]
☙ Kradzież energii Umożliwia pobieranie energii z żywego celu oddalonego na nie więcej niż pięć metrów od niej i wykorzystanie jej do własnych celów. Dzięki tej zdolności jest w stanie zwiększyć swój stan siły kosztem wroga, co również skraca czas oczekiwania na ponowne użycie umiejętności (2 posty kradzieży skracają odpoczynek innych umiejętności o 1 post, wydłużając tym samym cooldown przeciwnik), ponadto osłabia działanie mocy usypiających. [Czas trwania: 4 posty | Odpoczynek: 5 postów]
☙ Czarny ogień Zdolność pozwala nieśmiertelnej podpalić cel, który znajduje się od niej w nie większej odległości niż dwadzieścia metrów. Czarne płomienie są znacznie silniejsze od przeciętnego ognia, mogą go pochłonąć i zadają większe obrażenia. Dość sporym plusem jest to, że stworzony przez nieśmiertelną płomień nie robi jej krzywdy oraz może nim dowolnie manipulować. [Czas trwania: 3 posty | Odpoczynek: 3 posty]
☙ Wizja Jest to moc polegająca na zobaczeniu niedalekiej przyszłości, a dokładniej efektów przyszłych działań wroga. Dzięki temu jest w stanie przewidzieć ruchy przeciwnika, a nawet określić skutki działania używanej przez niego mocy, jeżeli przeznaczone mu było trafić nią w dziewczynę. Wizja ułatwia właścicielce unikanie ataków, a także daje większy manewr na polu bitwy. [Czas trwania: 3 posty | Odpoczynek: 3 posty]
☙ Płomienny dotyk [Pasywka] W rękach dziewczyny pojawiają się czarne płomienie lub (częściej) jej całe dłonie zaczynają płonąć. Najczęściej efekt ten pojawia się przy bardzo silnym gniewie, jednakże Cerill potrafi użyć tego do demonstracji swojej siły. Dotyk może poparzyć, jednakże nie zrobi większej krzywdy. Chyba że ktoś postanowi poddać się jego działaniu na dłużej.
Historia
Historia dziewczyny nie rozpoczęła się przyjemną, rodzinną atmosferą w przytulnym domu. Samira przyszła na świat jako bękart, będąc córką dracońskiej księżniczki Cornelii i Settana, władcy wampirów. Ciężarna kobieta opuściła Aerdwan, nie informując swojego kochanka o noszonym dziecku. Oczywiście nie zamierzała pełnić roli matki, wolała uniknąć odpowiedzialności, pozbywając się potomka. Białowłosa przyszła na świat w dość nieprzyjemnym miejscu, a mianowicie w lesie Mirdas. Młoda matka porzuciła noworodka od razu po porodzie, pozostawiając bezbronne dziecię na pastwę wygłodniałych bestii. Nie trudno się domyślić, że płacz dziewczynki przykuł uwagę tamtejszych drapieżników. Mała istotka stanowiła łatwy łup i świetną przekąskę. Niewątpliwe zostałaby rozerwana, gdyby nie cud w postaci czarnego warga. Potężnej postury stwór przegonił niedoszłych oprawców i doprowadził swą panią do leżącego na ziemi dziecka. Właścicielką stworzenia była Illivarra, mroczna elfka i przyszła władczyni Thangaldarosu. To ona wzięła ze sobą przemarznięte dzieciątko i zastąpiła mu matkę. Relacje pomiędzy tą dwójką były naprawdę dobre. Obie dusze Samiry pokochały kobietę i nie traktowały jej inaczej, niż biologiczną rodzicielkę. To właśnie ona stała się dla nich wzorem do naśladowania, zwłaszcza dla Cerill, która podziwiała talent bojowy elfki. Illivarra przekazywała swą wiedzę dziewczynom, a one pochłaniając nowe informacje jak gąbka, z wiekiem stawały się coraz silniejsze i bieglejsze w swych działaniach. Niestety miały różne podejście na świat. Samira wykorzystywała zdobyte umiejętności, aby chronić słabszych, a Cevil chcąca pokazać wszystkim swoją siłę, pałała się bitką. Nic nie wskazywało na to, że obie te panie w końcu się pogodzą, a jednak. Po wielu sprzeczkach udało im się pójść na kompromis, którym była armia Thangaldarosu. Służba wojskowa zaspokoiłaby potrzeby każdej z nich. Cerill, uwielbiająca krzywdzić innych, mogłaby wykazać się w boju, niszcząc wrogów królestwa, a Samira ryzykowałaby własnym życiem, w obronie ukochanej ojczyzny i wszystkich jej mieszkańców. Bestia i bohater w jednym, takie było założenie, a jak wiadomo plany nie sprawdzają się od razu. Nim przystąpiła do treningów pod czujnym okiem dowódców, musiała udowodnić swoją przydatność. Ćwiczenia matki przyniosły rezultaty, dlatego przystąpiła do kolejnego etapu. Kilka następnych lat spędziła we wojsku szlifując zdobyte umiejętności i ucząc się kolejnych. To właśnie tam Samira otrzymała pseudonim "Strzała", a może raczej Cerill, która zabłysnęła szybkimi i ostrymi docinkami, powalającymi nawet tych najbardziej pyskatych żołnierzy, niczym strzała wystrzelona z łuku. Choć przydomek zdobyła jedna z "sióstr", przeszedł on w końcu i na drugą, co było lepsze dla kompanów tej draconki, gdyż wtedy żadna nie czuła się urażona, że została pomylona z drugą. Po dodatkowych latach treningu w końcu otrzymały status żołnierza, stając się jedną z sił obronnych swojego domu. Obie zgodnie postrzegały śmierć dla dobra Thangaldarosu za honorową.
Ważne Informacje
☙ Nie lubi latać ☙ Często jej kły wydłużają się podczas ziewania ☙ Czasem ma ochotę ugryźć kogoś w szyję ☙ Uwielbia konie [Samira] ☙ Służy w armii ☙ Odziedziczyła po ojcu wzrok, a po matce odporność na wszelki rodzaj magii ☙ Pije krew innych istot [Cerill] ☙ Nie lubi dzieci [Cerill] ☙ Lubi przyrodę [Samira] ☙ Zbyt mocne światło może ją na krótko oślepić ☙ Ma uczulenie na jad mantykory ☙ Robi jej się niedobrze, gdy czuje zapach oremii ☙ Ma lęk wysokości ☙ Uwielbia polować [Cerill]
